Хар бар байгаль дээр тун ховор тохиолддог бөгөөд энэ нь биологийн хувьд ямар нэгэн бие даасан төрөл, дэд зүйл биш ажээ. Судлаачид хар бар төрөх нь псевдо-меланизмаас үүдэлтэй гэж үздэг байна. Меланизм гэдэг нь үсэнд хар пигмент үүсэхийг хэлдэг аж. Харин псевдо-меланизм бол энэхүү хар пигментийн элбэг тохиолдол юм. Зарим эрдэмтэн цус ойртолтоос болж хар бар төрдөг гэсэн таамаглал дэвшүүлсэн ч үүнийг ихэнх судлаач няцаадаг байна.
Түүх сөхвөл хүн төрөлхтөн хар барыг сонирхон судалж, бас ангийн олз омог болгон ганзагаа мялаасаар иржээ. Тухайлбал 1886 онд Бомбейн байгалийн түүхийн нийгэмлэгийн сэтгүүлийн 1-р ботид “1846 оны гуравдугаар сард байгаль судлаач C.T.Баклэнд Читтагонг толгодод (өнөөгийн Бангладеш) хар бар үхэр рүү дайрсныг мэдээлэв. Уг барыг хортой сумаар харваж алжээ” гэсэн баримт хэвлэгдэж байв.
1773 онд Энэтхэгийн баруун өмнөд хэсэгт орших Керала хотод Британийн харьяалалтай, Зүүн Энэтхэгийн компанид үйлчилж байхдаа зураач Жеймс хэдэн сарын өмнө хулгайн анчдын буудсан хар барыг усан будгаар зуржээ. Уг уран зураг алдагдсан боловч “Форбес” сэтгүүлд бичсэн тайлбар нь хадгалагдан үлджээ. 1844 оны нэгдүгээр сарын 27-ны өдрийн “Observer” сонинд хар барыг (хар ирвэс байж магадгүй) Явагийн хаанаас Наполеонд бэлэглэх гэж байсан тухай бичжээ. Энэ барыг Лондонгийн Пиккадилли дахь Кендрикийн мал үржүүлгийн газарт түр байрлуулан, тэжээж байсан аж.
1970-аад оны эхээр Оклахома хотын амьтны хүрээлэнгийн бар гурван бамбар төрүүлсэн нь бүгд хэвийн бус өнгөтэй байжээ. Нэгийнх нь их бие хэвийн өнгөтэй ч дөрвөн мөч нь бараан өнгөтэй, хоёр дахь бамбар мөн бараан хөлтэй байсан ч насанд хүрсэн хойноо аажмаар цайвар болжээ. Гурав дахь бамбарын их бие ердийн дэвсгэр өнгөтэй боловч далан дээгүүрээ, мөн дөрвөн хөл нь нэлээд бараан өнгөтэй байжээ. Сонирхолтой нь уг гурван бамбарын хоёрыг эх нь өөрөө хөнөөж, хар хөлтэй зулзага л амьд үлджээ.
Британийн Байгалийн түүхийн музейн ажилтан Гай Доллман 1936 оны 10-р сарын 14-нд “The Times” сэтгүүлд барын меланизмын хоёр тохиолдлыг бичжээ. Эхнийх нь хэдэн жилийн өмнө Төв Африкт буудуулсан залуу бар байв. Уг бар бүхэлдээ хар хүрэн өнгөтэй, судал нь илүү тод хар байжээ. Хоёр дахь нь 1915 онд Ассам мужийн Дибругархаас зүүн зүгт орших газарт уугуул иргэдийн буудсан барын тухай байв. Доллман “Миний дээр дурдсан амьдтад ирвэс биш бар байсан гэдэгт эргэлзэх зүйл алга" гэж бичжээ.
